Mutluluğun sırrını arar durur insanlar.
Sır denince saklı bulunması gereken bir şeymiş gibi algılanır ve bu algı bir toplumsal önyargıya dönüştürülür zamanla.
Bu arada mutululuğu aramayan ve genel de mutlu olan bir çok insan var aramızda.
Bu insanların bir kısmı iyimser, bir kısmı çok iyimser, bir kısmı saf, bir kısmı cahil, bir kısmı polyana bir kısmı da deli olarak tanımlanır.
Aslında kedinin uzanamadığı ciğere kötü demesi gibidir bu tanımlama, yargılama yada önyargılama.
İyimserlik , aslında ölümlü olduğunu bilen tek canlı olan insan için olması gereken önemli bir algı önceliği veya beş duyudan sonra altıncı duyu olacak kadar önemli ve yaşamsal gibi. Zaten ölümsüz olmadığını biliyorsun ve ne zaman öleceğin de belli değil ; bu durum da yaşamın iyi yönlerini öne çıkarmanın faydası daha çok değil mi? Bardağın dolu tarafını görmek iyi bir şey, yani sıfırdan büyük sonuçta.
Çok iyimserlikte , iyi bir meziyet yani bir özellik çünkü iyimserlere göre daha aktif ve katılımcı olarak bu özelliklerini etrafına yaymak gibi bir artı özellikleri var , çarpan etkisi yaratabiliyorlar ve bu yeni insanlara iyimser olmalarını hatırlatıyor , mutlu olmak için beklememeleri için çabalıyorlar.
Saf olma durumu ise aslında durumun farkında olup, bu durumu abartmadan kendi içinde mutluluğunu yaşar iken dışarıyla iletişimini en azda tutmaya çalışan insanlar. Dışarıyla yada diğer insanlarla kurulan ilişkilerin baskıcı yada olumsuzlaştırıcı çemberine girmeyi reddederek saf kalmayı yeğleyenler. Her şeyin safını aramak gibi lükse sahip olan insanların, dünyayı en çok tüketen insanlar olması da işin garip bir cilvesi.
Cahilliğin mutlulukla olan ilişkiside oldukça ilgi çekici; insan ne kadar çok şey bilirse o kadar çok yetkin olacağını ve mutlu olacağını düşünürken, fazla ve sahte bilgi, iletişim bombardımanı altında karmaşık düşüncelere sahip oluyorlar ve sonunda keşke cahil olsamda bu olanları görmeseydim daha mutlu olurdum demek durumunda kalıyorlar. Halbuki cahil olanların durumu ise doğallıktan kaynaklanıyor , özel bir çaba sarf etmeden , sadece kendi çemberinde ve çevresinde yaşamak zorunda kalıyor. Şansı kötümserliğe ulaşamaması. Ne güzel bir şans diyede nitelenebiliyor çok bilmiş insanlar tarafından.
Polyana diye nitelenen insanlar ise hem kıskanılır hem gıpta edilir ama için içinde kıskançlıkla nefret edilir çünkü onlar hastalık derecesinde iyimserlikleri nedeniyle hep suçlanırlar. Aslında basit bir matematik hesabını yaşamında uygulayan bir insandır polyanacılık yapan; şöyleki her durumda her sorunda işin sonunda ölüm var mı diye bakar polyana olanlar, ucunda ölüm yoksa mutlu olmaya veya iyimser olmaya devam ederler. Hesap basittir ölünce bir daha dünyaya gelme olasılığı SIFIRdır.Dolayısıyla hayatta kaldığımız her durum sıfırdan büyüktür, yani iyidir. İşte buraya bilgisayar yazılımında ki 1 ve 0 ne kadar yakışıyor değil mi?
Deli yakıştırması, yaftası ise ya farklılıkları kabul edemeyenler tarafından verilir yada deli olanın fazla akıllı olması nedeniyle işi deliliğe vurmasıyla ortaya çıkabilir. Hem istediğini istediği yerde istediği şiddette söyleyebilir hemde bu nedenle cezalandırmadan korkmadan yaşamaya devam ederler.
Aslında yukarıda saydığım bütün iyimser ve mutlu insanlar bilerek veya bilmeyerek yaşadıkları anın ne kadar “eşsiz” (Unique , Einzig ) olduğunu hissettiklerinden mutluluğu aramazlar, yaşarlar.
Mutluluğu yaşamak ne demek? Aslında bu da yukardaki matematik gibi basit ama zormuş gibi bir algının kurbanıdır, şöyleki ;
Bu insanlar yaşadıkları anın yani örneğin bu yazıyı yazdığım 12 Eylül 2020 saat 14:20 zamanının dünya oluşmaya başladığı 100 milyon yıldır ilk defa olduğunu vede bundan sonra 100 milyon daha bir daha olmayacağını , tekrar etmeyeceğini bilirler veya hissederler vede mutlu olurlar.
Evet o “an” yada şu yazdığım an ve yada sizin bu yazıyı okuduğunuz an sadece evet sadece benim ve okuyan sizler arasında olan , başkasının bilmeyeceği ve bir daha 100 milyonlarca yıl tekrarlanmayacak yani eşsiz bir an olduğunu bilenler; işte mutlu olanlar.
Evet evet bu bir suç değil, bu bir ayrıcalık keyfini çıkarın.
Altınova, Ayvalık, Türkiye
12 Eylül 2020
Numan Bayrak
Numan Bayrak 